E Enjte, 29 Mars 2012, në 13:15
Asnjë njeri nuk e kupton shkallën e vuajtjes Sime, gjatë Kryqëzimit Tim apo se në çfarë mënyre Unë u fshikullova.
Torturimi Im me kamzhik ishte më i
keqi i mundshëm. Unë u godita egërsisht - nga dhjetë burra dhe çdo centimetër i
trupit Tim u fshikullua.
Mishi në pjesën e Kurrizit Tim u shqye dhe Kockat e Shpatullave të Mia ishin të dukshme.
Unë mezi mund të qëndroja në këmbë dhe njërin Sy e kisha të
nxirë dhe të dërrmuar.
Unë mund të shikoja
vetëm me Syrin e majtë.
Në kohën kur më çuan Mua para Poncit Pilat dhe më vendosën Kurorën
me Gjemba në Kokë, Unë mezi mund të qëndroja në këmbë.
Më pas ata më zhveshën komplet, përpara se të më vinin një rrobë
të kuqe të shkurtër përmbi Kokë, dhe pastaj vendosën një degë palme në Dorën
Time të djathtë.
Çdo gjemb ishte si një gjilpërë, kaq të mprehtë ishin. Njëri prej këtyre gjembave gjithashtu e
shpoi Syrin Tim të djathtë, i cili më la Mua pothuajse të pa-aftë për të
shikuar.
Unë humba kaq shumë Gjak sa fillova të vjell dhe isha kaq i
trullosur sa kur fillova ngjitjen Time për në Kalvar, nuk isha në gjendje të
mbaja Kryqin.
Unë isha goditur dhe fshikulluar në çdo hap të udhës.
Trupi Im ishte i tëri i gjakosur dhe i mbuluar me një djersë të
trashë e prodhuar prej diellit përcëllues.
Disa herë më ra të fikët.
Për sa shumë kjo të ishte e dhimbshme dhe agonizuese, më e
frikshmja nga të gjitha ishte urrejtja e treguar ndaj Meje, jo vetëm nga të
rriturit përgjatë rrugës, por edhe nga
fëmijët, të cilët më godisnin Mua me shkelma, pasi ata ndiqnin shembullin e
prindërve të tyre.
Britmat që dilnin prej gojëve të tyre dhe urrejtja nuk ishin
asgjë në krahasim me frikën që ata kishin ndaj Meje.
Sepse, pas gjithë kësaj, ata nuk ishin akoma të sigurt nëse Unë
isha apo jo, në të vërtetë, Mesia, që ata ishin duke e pritur prej kaq kohësh.
Ishte më e lehtë,
kështu, që të më urrenin Mua, të më mohonin Mua, sesa të më pranonin Mua, sepse kjo
do të thoshte që atyre do iu duhej të ndryshonin udhët e tyre.
Momenti Im më i dhimbshëm, ishte kur Unë dergjesha në tokë në
njërën anë, i goditur përsëri me shkelma në kurriz, dhe pashë Nënën Time të
dashur që po më shikonte Mua.
Ajo ishte me zemër të thyer dhe duhej të mbahej nga dy prej
dishepujve të Mi.
Unë mund ta shikoja atë
vetëm përmes njërit Sy të mbetur, dhe nuk mund të duroja të shikoja vuajtjen e
saj.
Talljet, britmat dhe ulërimat nga turmat prej qindra njerëzish
mund të ndjeheshin nga toka ku Unë dergjesha dhe u deshën 600 ushtarë për të organizuar dhe mbikëqyrur Kryqëzimin Tim
dhe të gjashtë të tjerëve.
Kur Kyçet e Duarve të Mia, tek baza e Gishtave të Mëdhenj, u
gozhduan në Kryq, Unë nuk mund të ndjeja më asgjë.
Trupi Im ishte kaq i dëmtuar dhe i ënjtur saqë kisha kaluar në
shok.
Shpatullat e Mia ishin
zhvendosur dhe Krahët e Mi ishin shkulur nga vendi i tyre.
Dëmi më i keq fizik u krye mbi Trupin Tim, përpara se Unë të
gozhdohesha në Kryq.
Unë nuk nxora asnjë britmë.
Asnjë protestë.
Vetëm një pëshpërimë.
Kjo i tërboi ekzekutuesit e Mi, të cilët donin të shikonin një
reagim për të kënaqur epshet e tyre.
Unë kurrë nuk u angazhova me ata, sepse po ta bëja, kjo do të
thoshte që Unë të angazhohesha me Satanin dhe djajtë e tij, që i infektonin shpirtrat e tyre.
Kjo ishte arsyeja se përse egërsia e tyre ndaj Meje ishte kaq
intensive.
Unë qëndrova i
varur në Kryq për pesë orë.
Dielli ishte përcëllues dhe nuk kishte re për ta penguar djegien
e Lëkurës Sime.
Sapo Unë dhashë frymën Time të fundit, Ati Im dërgoi re të zeza, si
dhe bubullima e vetëtima.
Stuhia që filloi ishte e një shkalle kaq të frikshme dhe aq e
papritur, sa spektatorët e Mi nuk kishin më asnjë dyshim në atë moment se Unë
isha, me të vërtetë, Shpëtimtari që kishte qenë dërguar nga Hyji Atë.
Unë ta zbuloj këtë, bija Ime, si një Dhuratë për ty, si
shpërblim për aktin madhështor të vuajtjes që ti më ke ofruar Mua.
Tregoju fëmijëve të
Mi se Mua nuk më vjen keq për Mundimin Tim në Kryq.
Shumë nuk e kanë fare
idenë se çfarë m’u desh Mua të vuaja, sepse shumë nga apostujt e Mi nuk e dëshmuan
ngjitjen Time drejt Kalvarit.
Ajo çfarë më lëndon Mua sot është se shumë njerëz më mohojnë Mua
akoma.
Thirrja Ime për ju, ndjekësit e Mi, është që të mos lejoni që
Kryqëzimi Im të shkojë dëm.
Unë vdiqa për TË GJITHA mëkatet, duke përfshirë ato që kryhen
sot.
Unë dëshiroj dhe Unë duhet t’i shpëtoj, madje edhe ata që më
mohojnë Mua, edhe sot.
Shpëtimtari juaj i dashur
Jezu Krishti
Jezu Krishti