Bija Ime fort e dashur, Unë të zbuloj ty sot një nga misteret më të mëdha të ditëve të fundit.
Rendi i ngjarjeve që çojnë në ditën e fundit është e ngjajshme me Kryqëzimin Tim, i cili do të përsëritet në çdo fazë, deri në ditën kur Unë do të vij përsëri për të shpëtuar botën.
Sa Unë vuajta në atë Kopësht. Sa iu luta Atit Tim për lehtësim. Sa i dëshpëruar isha Unë kur i ligu më tregonte Mua se si do të përfundonte bota. Ai më mundonte Mua, qeshte me Mua, më pështynte dhe më vinte në lojë, kur më tregonte shpirtrat e armiqve të Mi, të cilët, një ditë do t’i tregonin botës se ata i shërbyen Kishës Sime. Kjo ishte njësoj sikur të më tregonin apostujt e Mi të dashur, të më mohonin Mua dhe t’i premtonin besnikërinë e tyre Satanit. Ai më tregonte Mua shpirtrat e besimtarëve, zërat e të cilëve do të konsideroheshin të ishin të atyre fanatikëve radikalë dhe që do të akuzoheshin për krime të tmerrshme. Unë pashë ata që thoshin se më përfaqësonin Mua, të persekutonin profetët dhe vizionarët, si dhe ata që do të kërkonin shkatërrimin e tyre. Më duhej të duroja errësirë të madhe kur e pashë botën, që dikur Unë e banova, të bëhej e verbër jo vetëm ndaj asaj se Kush Jam Unë, por edhe që nuk do t'i tregohej më kurrë për Mua.
Unë u hodha për tokë, Fytyra Ime e zhytur në dhe, i goditur me shkelma, me kamzhik dhe rrobat e Mia të shqyera nga Satani. Ai më torturoi Mua, përtej aftësisë Time njerëzore dhe nën durimin ekstem të trupit fizik. Pavarësisht nga kjo, Mua m’u dha forca të vazhdoja me Kryqëzimin Tim të pashmangshëm, i cili më tmerronte Mua. Megjithatë, Dashuria Ime për njeriun e tejkalonte frikën Time njerëzore.
Shërbëtorët e Mi të shenjtë, që do të refuzojnë të më mohojnë Mua, do të vuajnë gjithashtu të njëjtin izolim. Ata do të turpërohen dhe do të hidhen tutje. Izolimi i tyre nuk do të dënohet nga Kisha Ime, për shkak të frikës nga brënda saj.
Kur ata më zhveshën Mua, ata donin të më poshtëronin më tepër dhe kështu më veshën me një rreckë të kuqe që mezi më mbulonte, për ta poshtëruar më tej Trupin Tim. Por, kur ata i shtynin gjëmbat, si gjilpëra, në Kokën Time, ata deklaruan se Biri i Njeriut ishte një mashtrues dhe prandaj nuk ja vlente të pranohej. Ata ma nxorën Syrin vëndit, por dhimbja ishte e parëndësishme, në krahasim me deklaratën e tyre, se Unë nuk duhesha pranuar si Shpëtimtari i fëmijve të Hyjit.
Të gjitha këto gjëra janë për t’u përsëritur së shpejti, kur Unë, Jezu Krishti, si Kreu i Kishës Sime, do të shpërfillem dhe Kurora Ime do të hiqet prej Meje. Një udhëheqës i rremë, antikrishti, do të zëvendësohet si Koka Ime, dhe ndryshe nga Qengji Sakrifikues, ai do të mbaj një kurorë ari të ndritshme. Poshtë kësaj pamje do të shtrihet një brendësi e kalbur, dhe së bashku me gënjeshtrat, fallcitetet, blasfemitë dhe herezitë që do të dalin nga goja e tij, ai do ta tregoj gjithçka sikur të ishte mjalti që derdhet nga kosherja e bletëve. Mos u gënjeni, bisha do të ketë një pamje të jashtme të bukur, zëri i tij do të jetë i butë, sjellja e tij madhështore. Ai do të jetë i pamshëm dhe tërheqës, por nga goja e tij do të dali vrer që do ta helmoj shpirtin tuaj.
E njëjta gjë do të jetë e vërtetë për Kishën Time të Mbetur, qëndresa e fundit e Trupit Tim. Ata do të marshojnë, ashtu si bëra Unë, me një kryq të rëndë, por pavarësisht nga dhimbja, abuzimi, vuajtja dhe gjakderdhja, ata do të durojnë deri në fund. Sepse Gjaku Im i Çmuar do të vërshoj mbi shpirtrat e tyre së bashku me Mundimin Tim – Kryqëzimin Tim. Dhe në ditën, kur ata nuk do të mbajnë më Sakrificën ditore të Meshës, Prania Ime do të zhduket.
Është Trupi Im, Kisha Ime, ndërsa është akoma e gjallë në botë, ajo që e ruan jetën. Por kur ajo të shkatërrohet, jeta, ashtu si ju e njihni, do të marri fund. Kur Kisha Ime të jetë tradhëtuar, sakrifikuar dhe hedhur poshtë, ashtu si Kryqëzimi Im, kjo do të shënoj ditët e fundit.